Ulica Świętojańska w Gdyni raczej nie jest pomnikowa. To żywa, ciągle zmieniająca się arteria, która coraz to nas zaskakuje. Owszem można wspominać, że ulica ta stała się niegdyś symbolem zachodzących przemian rynkowych i społecznych, nawet może jest nim obecnie, ale pomnikiem, co to to nie. Ale można tu napotkać pomniki. I tylko dwa z nich są starsze niż 25 lat.
Z tym, że pierwszy jaki przyszedł mi na myśl, przebywa na czasowym odosobnieniu na ul. Słowackiego. Wszyscy już wiedzą o co chodzi, pomnik Harcerzy Gdyńskich.
Drugi to pomnik Stefana Żeromskiego.
 |
| Pomnik Stefana Żeromskiego |
Mieści się on w miejscu, gdzie niegdyś stał budynek, w którym bywał autor Wiatru od Morza.
Nie wszystkie pomniki stoją bezpośrednio przy ul. Świętojańskiej, ale są z niej dobrze widoczne. Tak jest z pomnikiem Antoniego Abrahama, świetnie widocznym w perspektywie północnego skraju ulicy.
 |
| Pomnik Antoniego Abrahama na pl. Kaszubskim. |
Kolejny taki, to pomnik Ofiar Grudnia 1970, znakomicie prezentujący się każdemu, kto idąc w górę Świętojańskiej minie urząd miasta..
 |
| Pomnik Ofiar Grudnia 1970 |
Tam też niedaleczko stoi Marszałek.
 |
| Pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego. |
Na koniec pomnik tych, którzy przy naszej ulicy cierpieli.
 |
| Pomnik Ofiar Terroru Komunistycznego |
Ulica Świętojańska w Gdyni raczej nie jest pomnikowa. To żywa, ciągle zmieniająca się arteria, która coraz to nas zaskakuje. Owszem można wspominać, że ulica ta stała się niegdyś symbolem zachodzących przemian rynkowych i społecznych, nawet może jest nim obecnie, ale pomnikiem, co to to nie. Ale można tu napotkać pomniki. I tylko dwa z nich są starsze niż 25 lat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz