Wiadomo, nikt nas tak nie pochwali, jak my sami. Gdynia ma szerokie grono wielbicieli. Uwielbiają to miasto ludzie z całej Polski jeszcze "od przedwojny", kiedy było chlubą, ideą i marzeniem.
Jak wszędzie w Polsce, niektórzy wielbiciele Gdyni czują się bardziej jej wielbicielami niż inni i lubią swoją "bardzość" wytykać tym, którzy w ich mniemaniu są tymi wielbicielami mniej. Myślę nawet, że oni uważają się za prawdziwych wielbicieli, w odróżnieniu od "pseudowielbicieli". Ale tak się nigdy wprost nie nazwą, wolą np. żeby mówić o nich jako tych, którzy widzą realne problemy miasta.
Prawdziwego wielbiciela Gdyni poznamy po dwóch zasadniczych cechach.
On lubi Gdynię taką, jaka jest. Jeżeli coś się zmienia, budynek stawiają, remont prowadzą, plany jakieś robią, to on tego nie chce. Zresztą, jak coś zburzą to też niedobrze. Bo wiadomo, że za tym kryje się jakaś afera, szkoda dla mieszkańców wyniknie, albo wręcz nastąpi koniec tego miasta. Skąd to wiadomo? A stąd, że przecież przez ostanie 25 lat nic dobrego tu się nie zdarzyło.
Gdyby 90 lat temu takich ludzi było tu więcej, to byśmy do dzisiaj sobie spokojnie w rybackiej wiosce mieszkali, a tak mamy to co mamy.
Niedawno usłyszałem od pewnego młodego człowieka, że na Świętojańskiej, kultowe to dla niego były zapiekanki koło Pomnika Gdyńskich Harcerzy, a poza tym nic. Pomijając na ile ta opinia jest słuszna, bo młodzieniec nie zauważył, iż mit tej ulicy sięga jeszcze czasów gdy bud z zapiekankami nie było, to coś w tych zapiekankach jest. Można zaryzykować stwierdzenie, że zapiekankami gastronomia tu stoi. Bo oto obok opisanej już Kropki i Świata Zapiekanek działa jeszcze Gdyńska Zapiekanka. To lokal, który otworzył się obok legendarnego Pączusia. Typowy produkt wakacyjnej gastronomii: gofry, lody, no i zapiekanki. Czy wymienione gastronomiczne przybytki dorównają sławą budom przy pomniku, to zobaczymy gdy nadejdzie nowy sezon. Bo to czas próby dla zapiekanek, a budy koło pomnika wysoko ustawiły poprzeczkę.
Dzisiaj przy ul. Korzeniowskiego 8/10 w Gdyni odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej upamiętniającej przetrzymywanych i torturowanych przez UB. W tym budynku w latach 1945-1951 była siedziba Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego.
Na ulicy Świętojańskiej pojawiły się flagi reklamujące wydarzenie pod tajemniczym kryptonimem ISOCARP.
Zagraj to jeszcze raz Sam, chciałoby się powiedzieć, wzorem bohatera filmu Casablanka, gdy pianista na ul. Świętojańskiej w Gdyni kończył sentymentalną melodię "As Time Goes By". Ten i inne filmowe tematy muzyczne rozbrzmiewały w trzech namiotach, rozstawionych wzdłuż ulicy i umilały czas spacerowiczom. Po jezdni, zamkniętej dla normalnego ruchu, dostojnie przemieszczały się luksusowe, zabytkowe kabriolety i amerykańskie krążowniki szos. 
Miasto, w szczytnym dziele uatrakcyjniania nam ulicy Świętojańskiej, postanowiło połączyć siły z prywatną przedsiębiorczością. I wespół w zespół przekonują, że ulica wcale nie umiera, a wręcz przeżywa drugą młodość. W ten sposób biznes ma reklamę, a władze ludzie atrakcję, wiadomo wybory coraz bliżej.
